«Աշոծյան»–ի խմբագրումների տարբերություն

չտեսություն-ից
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Տող 13. Տող 13.
''Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես  
''Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես  


Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,
''Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,


Այսօրվանից մերժում եմ քեզ  
''Այսօրվանից մերժում եմ քեզ  


Հայոց լեզուն հազարագանձ։
''Հայոց լեզուն հազարագանձ։


Ծախվել է նա կանխիկ փողով  
''Ծախվել է նա կանխիկ փողով  


Կաբինետում վարչապետի,
''Կաբինետում վարչապետի,


Դաբրո ստացել որոշումով  
''Դաբրո ստացել որոշումով  


Նժդեհական պառլամենտի։
''Նժդեհական պառլամենտի։


Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես  
''Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես  


Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,
''Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,


Որ դրսերում չմոլորվես,  
''Որ դրսերում չմոլորվես,  


Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։
''Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։


Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,  
''Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,  


Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,
''Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,


Ինչ առիթով ում հայհոյես՝  
''Ինչ առիթով ում հայհոյես՝  


Աշոտյանին չմոռանաս։  
''Աշոտյանին չմոռանաս։  
''


Ինչպես կասեր [[Ֆիլոս Սոկրատ Ֆիլոս Սոկրատը]]` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:
 
Ինչպես կասեր [[Ֆիլոս Սոկրատ | Ֆիլոս Սոկրատը]]` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:

10:53, 21 Հունիսի 2010-ի տարբերակ

Աշոծյանի դերը ռուսական հեղափոխության մեջ լիովին բացահայտ չէ։ Նրա առաջարկած ռեմիքսները մի տեսակ հակասական ընդունվեցին ինտերնետերում, հրահրելով հայկական իներնետների պատմության մեջ ամենադարակազմիկ սրաչը` լեզվակռիվը։

Աշոծյանը և Մաշտոցը

Ասենք

Աշոծյանը այդքան հարգվեց ինտերնետներում որ ասենք Ֆեյսբուկներում մարդիկ սկսեցին երևալ մի տեսակ այբուբենական ավատարներով։

Աշոծյանի պատվին Ավատար

Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ

Արմեն Աշտոց

ԿՄ-ականը պնդում է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը [անդնակլասնիկ Ադնակլասնիկներում].

Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես

Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,

Այսօրվանից մերժում եմ քեզ

Հայոց լեզուն հազարագանձ։

Ծախվել է նա կանխիկ փողով

Կաբինետում վարչապետի,

Դաբրո ստացել որոշումով

Նժդեհական պառլամենտի։

Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես

Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,

Որ դրսերում չմոլորվես,

Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։

Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,

Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,

Ինչ առիթով ում հայհոյես՝

Աշոտյանին չմոռանաս։


Ինչպես կասեր Ֆիլոս Սոկրատը` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս: