Աշոծյան

Աշոծյան (ռուս. Ашотенко, գրաբար` Աշօծէան)

21-րդ դարի հայ ազգային ցեղակրոն-նժդեհական գործիչ, մրցունակ այբուբենի հեղինակ:

Աշոծյանի դերը ռուսական հեղափոխության մեջ լիովին բացահայտ չէ։ Նրա առաջարկած ռեմիքսները մի տեսակ հակասական ընդունվեցին ինտերնետերում, հրահրելով հայկական իներնետների պատմության մեջ ամենադարակազմիկ սրաչը` լեզվակռիվը։

Աշոծյանը և Մաշտոցը

Ասենք

Աշոծյանը այդքան հարգվեց ինտերնետներում որ ասենք Ֆեյսբուկներում մարդիկ սկսեցին երևալ մի տեսակ այբուբենական ավատարներով։

Աշոծյանի պատվին Ավատար

Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ

Լսիր որդիս

Արմեն Աշտոց

ԿՄ-ականը պնդում է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը Ադնակլասնիկներում (Ինչպես կասեր Ֆիլոս Սոկրատը` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: Սրաչը մնում է սրաչ, իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:).

Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես

Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,

Այսօրվանից մերժում եմ քեզ

Հայոց լեզուն հազարագանձ։

Ծախվել է նա կանխիկ փողով

Կաբինետում վարչապետի,

Դաբրո ստացել որոշումով

Նժդեհական պառլամենտի։

Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես

Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,

Որ դրսերում չմոլորվես,

Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։

Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,

Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,

Ինչ առիթով ում հայհոյես՝

Աշոտյանին չմոռանաս։

Զիմբաբվեական երգ

Գրել է Վահան Տերյանը սույն թվականի մայիսի 14-ին Աշոծյանի պատվերով (փրուֆլինկ):

Երբ կհոգնես, կգազազես հայ լեզվից,

Դարձիր դու ռուս կամ անգլիացի Ալբիոնից.

Ցաված սիրտս միայն Պուշկին է ուզել,

Կարոտ հոգիս՝ միայն Շեքսպիր երազել:

Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ Տերյան,

Գուցե ողբամ ու ծափ տամ քեq, Աշոտյան: