«Աշոծյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
Տող 10. | Տող 10. | ||
===Լսիր որդիս=== | ===Լսիր որդիս=== | ||
[[Պատկեր:Ashtoc.jpg|200px|thumb|right|Արմեն Աշտոց]] | [[Պատկեր:Ashtoc.jpg|200px|thumb|right|Արմեն Աշտոց]] | ||
ԿՄ-ականը [http://hayrenater.livejournal.com/48453.html?thread=85829#t85829 պնդում] է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը [[ադնակլասնիկ | Ադնակլասնիկներում]]. | ԿՄ-ականը [http://hayrenater.livejournal.com/48453.html?thread=85829#t85829 պնդում] է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը [[ադնակլասնիկ | Ադնակլասնիկներում]] (Ինչպես կասեր [[Ֆիլոս Սոկրատ | Ֆիլոս Սոկրատը]]` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [[սրաչ | Սրաչը]] մնում է [[սրաչ]], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:). | ||
''Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես | ''Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես | ||
Տող 43. | Տող 43. | ||
''Աշոտյանին չմոռանաս։ | ''Աշոտյանին չմոռանաս։ | ||
11:30, 21 Հունիսի 2010-ի տարբերակ
Աշոծյանի դերը ռուսական հեղափոխության մեջ լիովին բացահայտ չէ։ Նրա առաջարկած ռեմիքսները մի տեսակ հակասական ընդունվեցին ինտերնետերում, հրահրելով հայկական իներնետների պատմության մեջ ամենադարակազմիկ սրաչը` լեզվակռիվը։
Ասենք
Աշոծյանը այդքան հարգվեց ինտերնետներում որ ասենք Ֆեյսբուկներում մարդիկ սկսեցին երևալ մի տեսակ այբուբենական ավատարներով։
Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ
Լսիր որդիս
ԿՄ-ականը պնդում է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը Ադնակլասնիկներում (Ինչպես կասեր Ֆիլոս Սոկրատը` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: Սրաչը մնում է սրաչ, իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:).
Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես
Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,
Այսօրվանից մերժում եմ քեզ
Հայոց լեզուն հազարագանձ։
Ծախվել է նա կանխիկ փողով
Կաբինետում վարչապետի,
Դաբրո ստացել որոշումով
Նժդեհական պառլամենտի։
Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես
Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,
Որ դրսերում չմոլորվես,
Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։
Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,
Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,
Ինչ առիթով ում հայհոյես՝
Աշոտյանին չմոռանաս։
Զիմբաբվեական երգ
Գրել է Վահան Տերյանը սույն թվականի մայիսի 14-ին Աշոծյանի պատվերով (փրուֆլինկ):
Երբ կհոգնես, կգազազես հայ լեզվից,
Դարձիր դու ռուս կամ անգլիացի Ալբիոնից.
Ցաված սիրտս միայն Պուշկին է ուզել,
Կարոտ հոգիս՝ միայն Շեքսպիր երազել:
Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ Տերյան,
Գուցե ողբամ ու ծափ տամ քեq, Աշոտյան: