Աշոծյան

Ահա և նա` հայ կրտության առաջնորդը

Աշոծյան (ռուս. Ашотенко, գրաբար` Աշօծէան)` XXI դարի հայ ազգային ցեղակրոն-նժդեհական գործիչ, Мրцуնակ iBoobենի հեղինակ:

Աշոծյանի դերը ռուսական հեղափոխության մեջ լիովին բացահայտ չէ։ Նրա առաջարկած ռեմիքսները մի տեսակ հակասական ընդունվեցին ինտերնետերում, համարվելով ոչ հայեցի և հրահրելով հայկական իներնետների պատմության մեջ ամենադարակազմիկ ցանցաբազարներից մեկը` լեզվակռիվը։

Աշոծեանի երդում

"Հորս արև". նորակոչիկ ուսուցչուհին երդվում է Աշոծյանի առաջին դասարանի այբուբենին վրեն

Սույն (2010) թվականի օգոստոցի 18-ին Աշոծեանը խառնեց իրար հասարակությունը ԿրթԳիտՆախի հերթական նախաձեռնությամբ: Այն է` այսուհետ իսկական հայեցի ուսուցիչները ուսուցիչ դառնալուց առաջ պետք է երդում ուտեն: Ընդ որում` "հորս արև" կամ "փիղ ըլնեմ" տարբերակները բավարար չէին: Հավանաբար նախարարին հանգիստ չի տալիս ոմն Հիմոկրատի անունով կոչվող երդումը և նրա հեղինակի հռչակը: Կակոյ-նիբուձ բժիշկներ կերդվեն, իսկ դասատուներ` չէ՞: Այ քեզ երկու բան: Հրամանը ստորագրվեց, հայոց ինտերնետներում սկսվեց հերթական իրարանցումը: Ահավասիկ բուն երդումը.

«Ես` ընտրելով մատաղ սերնդի կրթության եւ դաստիարակության չափազանց պատասխանատու եւ պատվաբեր ճանապարհը, հանդիսավոր երդվում եմ` պատվով կրել Ուսուցչի բարձր եւ վեհ կոչումը: Երդվո’ւմ եմ:

Իմ ստացած գիտելիքները, ստեղծագործական ողջ ներուժն ու հոգու ջերմությունն ամբողջությամբ նվիրել երեխաների կրթության եւ դաստիարակության գործին: Երդվո’ւմ եմ:

Երդվում եմ` լինել արդարամիտ, բարի, իմ գործին նվիրված եւ այդպիսին էլ դաստիարակել իմ աշակերտներին, ամեն ինչ անել, որպեսզի նրանք մեծ կյանք մտնեն սեփական ժողովրդի եւ Հայրենիքի հանդեպ պատասխանատվության մեծ զգացումով: Երդվո’ւմ եմ:

Երդվում եմ` ամեն ինչ անել, որպեսզի մեր երկրի համար դաստիարակեմ բարեկիրթ, հայրենասեր, սեփական ուժերին վստահ քաղաքացիներ:

Երդվու՜մ ենք:

Երդվում եմ` բարձր պահել հայ դպրոցի սուրբ անունը: Երդվո’ւմ ենք»:

Հիդրոմետ երդում

Խլուրդը հեշտացնելով Աշոծեանի կոլեգաների գործը առաջարկում է մասնագիտական այլ երդումներ ծնել և սկսում է եղանակի տեսուչներից.

Աշոծյանը և Մաշտոցը

Աշխատելով եղանակի կանխագուշակման սուրբ բնագավառում, Հայաստան երկրիս բուռն անապատացման արդի ժամանակաշրջանում, ի խորոց հայրենասեր ու մարդասեր սրտի` բուռն ու անդնախոր կերպով հասկանալով ու ըմբռնելով ցանկասեր ու մայր հողի փափագն անձրևի ու ամենևին էլ ու ընդհակառակը` ազգային գիտականության համակարգված գրանտայնությունը ամենայն հարգելով սանդղակի աստիճան C` երդվում եմ անճնշում մթնոլորտնայնությամբ ու անամպ ձայնիս հզորությամբ ամբողջ` ԹՈՂ ԼԻՆԻ ԱՆՁՐԵՒ, ԵՐԲ ԿԼԻՆԻ։

Հայեցի բլոգգերի երդում

Աշոծյանի պատվին Ավատար

ԿՄ-ական իրարանցումների ժամանակ միացյալ հայոց բլոգոմիտքը (ի դեմս Ջավախքի և Մար_Ամիրչանյանի) գեներացրեց "Հայ բլոգգերի երդումը": Ահավասիկ.

"Ես` ռեգիստրացիա ըլնելով LiveJournal-ի, WordPress-ի կամ Blogposti-ի չափազանց պատասխանատու և պատվաբեր սկրիպտներով, հանդիսավոր երդվում եմ.

է. հայամետ մեկնաբանություններ թողնել բոլոր "օտարազգի" բլոգերում և ֆորումներում

թ. ապացուցոլ բոլորին, որ շումերները հայ են, եգիպտացիները հայ են, և ընդհանրապես, հայերն ամենախելոք ու տաղանդավոր ազգն են

փ. չտարածել ոչ մի ապատեղեկատվություն և սուտ, նույնիսկ եթե այդ լուրերը ճիշտ են

ձ. քննադատել միայն օտարներին, նախընտրելի է թուրքերիմ, իրենց կլոններին և հարևան վրացիներին... ջ. չմոռանալ "ազգի դավաճան", "վաճառված" և նման արտահայտություններևը, որոնք շռայլել քեզ հետ չհամաձայնվողների հասցեին"

Վերաիմաստավորված երդումը

Ահավասիկ ռուսալեզու, բայց միևնույնն է` հայեցի երդում ուսուցիչների, առաջարկված Ռադիո Վանից.

«Я, Пупкинян Кашарк Дастиракович будучи в здравом уме, клянусь не сачковать во время уроков, с целью последующего привлечения потенциальных учеников на дополнительные, платные уроки!!! Клянусь не собирать деньги с учеников, не прикрывать директора, который держит документы школьников, которые уже не в его школе, с целью взять деньги за этих школьников у министерства. Клянусь не обучать дебилоидными учебниками лишь потому, что автор этих учебников ինչ որ մեկի ծանոթնա»

Ասենք

Արմեն Աշտոց

Աշոծյանը այդքան հարգվեց ինտերնետներում որ ասենք Ֆեյսբուկներում մարդիկ սկսեցին երևալ մի տեսակ այբուբենական ավատարներով։

Միտք կա, թե Աշոծյանից Սովետի օրերին լավ կոմերիտական քարտուղար կստացվեր, կամ ջոկատավար: Արդեն չենք կարողանա ստուգել, սակայն:

Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ

Լսիր որդիս

հայոց ինտերնետների օգտագործողները հեշտացնում են նախարարի հոգսերը, առաջարկելով Մրցունակ Այբուբեն Հայոց կամ Աշոծեան Գրեր

ԿՄ-ականը պնդում է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը Ադնակլասնիկներում (Ինչպես կասեր Ֆիլոս Սոկրատը` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: Սրաչը մնում է սրաչ, իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:).

Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես

Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,

Այսօրվանից մերժում եմ քեզ

Հայոց լեզուն հազարագանձ։

Ծախվել է նա կանխիկ փողով

Կաբինետում վարչապետի,

Դաբրո ստացել որոշումով

Նժդեհական պառլամենտի։

Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես

Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,

Որ դրսերում չմոլորվես,

Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։

Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,

Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,

Ինչ առիթով ում հայհոյես՝

Աշոտյանին չմոռանաս։

Զիմբաբվեական երգ

Գրել է Վահան Տերյանը սույն թվականի մայիսի 14-ին Աշոծյանի պատվերով (փրուֆլինկ):

Երբ կհոգնես, կգազազես հայ լեզվից,

Դարձիր դու ռուս կամ անգլիացի Ալբիոնից.

Ցաված սիրտս միայն Պուշկին է ուզել,

Կարոտ հոգիս՝ միայն Շեքսպիր երազել:

Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ Տերյան,

Գուցե ողբամ ու ծափ տամ քեq, Աշոտյան:

iBooben-ի մասին առաջին հիշատակությունը միջնադարյան գերմանական հրատարակության մեջ, 1783թ.

Աշոծյանին հոգով սրտով մոտ թեմա

• Տրանսլիտ