Սրաչ
Սրաչ (ռուսերեն` срач բառից) - նենց ոչինչ հավեսով խփոցի ինտերնետներում: Ինչպես երևում է բառի ռուսերեն արմատից, այս խփոցիների ժամանակ սովորաբար քաքի (անգլ. cake) համը դուրս է գալիս: Սրաչը կարող է ծավալվել ինչ շուրջ ասես, ասենք` Եվրավիժումի:
Օրինակներ
Ճիշտ է, հայոց ինտերնետների սրաչները առայժմ չեն կարող համեմատվել ռու.զոնային, սակայն վերջին տարիներին այստեղ ևս գրանցվել է մի քանի դարակազմիկ սրաչ: Ամենավառ օրինակներից են.
Պարբերական սրաչներ
Որոշ սրաչներ կապված են պարբերաբար կրկնվող միջոցառումների հետ և այդ իսկ պատճառով ունեն պարբերական բնույթ
դրանցից են մասնավորապես.
Ընտրասրաչ` սրաչ այն մասին, թե ընտրությունները կեղծվել են, թե ոչ, և եթե այո, ապա ում կողմից, և ինչ չափով: ՀՀ-ում տեղի է ունենում 4 տարին մեկ խորհրդարանական ընտրությունների առթիվ, և 5 տարին մեկ` նախագահական ընտրությոնների առթիվ:
Եվռավիժում սրաչ սրաչ Եվրավիժման թեմայով: Տեղի է ունենում տարին մեկ: Սովորաբար ընթանում է երկու ուղղությամբ."Խի պտի Հայաստանից X- ը գնար, այլ ոչ թե Y-ը" և "արա ոնց կարելի ա էտ պապսա Եվրավիժումը" նայել: Սովորաբար ավարտվում ա նրանով, որ բոլորը, այդ թվում նաև անծի-պապսավիկները և Y-ի կողմնակիցները նայում են Եվռավիժում, բալետ են անում X-ին, ու երբ որ X- ը ծիծիլյարդերորդ տեղն ա գրավում, դռուժնո մանթո են ընգնում:
ֆուտբոլասրաչ տեղի է ունենում երկու տարին մեկ, կապված Եվրոպայի և աշխարհի ֆուտբոլի առաջնությունները: Ֆուտբոլասրաչի ընթացքում պայքարը տեղի է ունենում մի քանի ճակատով.
ա. ֆուտբոլասերները չֆուտբոլասերների դեմ /տիպական օրինակ Ֆեյսբուքից` "արա մորթիք ձեր ֆուտբոլային ստատուսներով" - "դուրդ չի գալի hide արա"/
բ. ֆուտբոլասերները իրար դեմ
գ. ֆուտբոլասերները տոտալիզատորի դեմ
դ. ֆուտբոլասերները դատավորների դեմ
Վերջին երկու դեպքում, սրաչը միակողմանի է, քանի որ տոտալիզատորի տերերը և դատավորները ոչ միայն տեղյակ չեն, այլև խորապես խորխած ֆուտբոլասերների կարծիքի վրա: