Ծանդր տղաներ

չտեսություն-ից
Jump to navigation Jump to search

Պատմությունը

Ծանդր տղա (Ծանդր(շումերեն) - ծանր, տղա - տղա) կենդանիների (ծանդրների կարծիքով մարդկանց) տիպ է, որոնք շատ հաճախ հանդիպում են Հայաստանում: Նրանց նախապապը կուլ տալով ծանր քար և այդ կենդանիներին բնորոշ հատկությամբ այդ քարը գնացել է գլուխը, այդ իսկ պատճառով նրանք այդքան Ծանդր են:


Անատոմիան

Ծանդր տղաները սովորաբար ամեն ինչ անում են շատ դանդաղ (իրենց գլխի ծանրության պատճառով): Ամենից հաճախ նրանց կարելի է տարբերել քայլելու արագությունից: Նրանք քայլում են 0.1-0.5 կմ/ժ արագությամբ, բայց դա զուտ ցուցադրական բնույթ է կրում քանի որ կռիվների(բազառ, ռազբոռկա) ժամանակ (որոնցում իրենք պարտադիր միշտ լինում են) նրանք վազում են մի 100-400 անգամ արագ: Ծանդր տղաները խոսում են շատ դանդաղ, քանի որ քարապատած ուղեղը դանդաղ է աշխատում, սակայն հանդիպում են դեպքեր, երբ ընդհանրապես չի աշխատում, որոնց կարելի է տարբերել աչքերի դեբիլ արտահայտությունից: Սակայն դա հեչ էլ բան չի նշանակում նրանց համար, նրանց [[ Հայացքը իմ միշտ հեռուն է նայում ]] :


Ծանդր տղաներ feat. Ծանդր Աղջիկներ

Վերցված է Ծանդր Աղջիկներ -ից

Թեորեմա: Ծանդր է համարվում այն աղջիկը, որի դեմքի գաջի հաստությունը գերազանցում է «Խրուշովկայի» պատի գաջի հաստությանը: Ապացույց: Քանի որ նման հաստ գաջի շերտ ունենալու դեպքում այն անմիջապես անդրադառնում է գլխուղեղի վրա և այն սկզբնական ստադիայում գաջապատվում է այնուհետև քարապտվում, այդ դեպքում աղջիկը դառնում է Ծանդր տղայի Աղջիկ տարբերակը: Թեորեմը ապացուցված է:

Ինչպես բոլոր մարդիկ, այնպես էլ Ծանդր տղաները սիրահավում են: Եվ որ ամենահետաքրքիրն է նրանք իրենց Ռոմանծիկ են համարում, բայց չափսերի մեջ: Դա պայմանավորված է նրանով, որ նրանք իրենց սիրելի Ծանդր Աղջիկիկներին Արտաշ Ասատրյանի երգերն են նվիրում կամ երգում: Նույնիսկ վերջերս Արտաշ Ասատրյանը լրագրողներին տեղեկացրեց, որ Ինքը մտադրություն ունի Ծանդր տղա դառնալ: Հուսանք որ Ծանդր տղաները կօգնեն նրան: Ինչևէ: Ծանդր տղան երբ մոտիկանում է իրեն հավանծ Ծանդր Աղջկան պետք է անպայման մերժում ստանա նրա կողմից, հակառակ դեպքում Աղջիկը զրկվում է իր Ծանդր-ությունից: Իրեն հագող Ծանդր տղա իր Ծանդր Աղջիկ ընկերուհուն պետք է դիմի «աղջի» -ով կամ « Բան » -ով: