Բդել
դզեռքի վստահ շարժումով՝ այրը շոյում է պարտնյորի ազդրի վերնամասը; Այրը պետք է հատուկ ոչ նրբանկատ լինի և կոպտություն ցուցաբերի, որպեսզի պարտյորը չվերագրի այդ ամենը զգացմունքներին: Դեռ վաղ ժամանակներից բդելը համարվում է խիստ նվաստացուցիչ: Հայաստանում և տարածաշրջանում մոմենտ է համարվում կարգին աղջկան կամ կարգին տղու քրոջը բդելը:
Հայերենի որոշ դիալեկտներում բդելը ունի փոխաբերական գործածվություն. պորտը տեղը դնել, հակառակորդի նկատմամբ զգալի առավելություն ունենալ մրցակցության մեջ: Բդման տարածված տարատեսակներից է ձեռ քցելը, որը լայն տարածում ունի հասարակական վայրերում(մառշուտկա, համերգի վախտ, հերթ կայնած վախտ և այլն): Ձեռ քցելը բնավ, բդելուց տարբերվում է իր վտանգավորությամբ և կարճ ժամանակային տևողությամբ, դասվում է սպոնտան որոշումների շարքին: Հայ հասարակության մեջ ձեռաքցման պատճառահետևանքային կապը <<ախպորը կուռսի պահելն>> է, և <<արա էտ ում քրոջնես ձեռ-մեռ քցե այ....>> արտահայտությամբ սկսվող բազառն է, որը սովորաբար վերաճում է գազանաբարո <<խփոցու>>: