Տառապել

Տառապել կամ բուդդայականների պատկերացմամբ՝ տառապանք, առավոտ շուտ բուձիլնիկի ձայնից առաջացող զգացում, որը բնութագրվում է հոգու խորքում առաջացող անհասկանալի, տագնապային ցավերով։ Տառապում են բոլորը՝ Աշոծյանը, Դօրիանը, Արթուր Պողոսյանը (ով պարտադիր չի իմանաք ով ա), Սերժիկը, ինքնասպանություն գործողները և գործածները, էմոները, վեհերը՝ սենյակներում փակված։ Այս առումով, տառապանքը ունիվերսալ, ահավոր, անխուսափելի և գերակա զգացում է։ Տառապանքը տարածված է նաև Հայաստանում, որոշ գիտնականների կարծիքով՝ տառապանքի բնօրրանը Հայաստանն է։ Տառապանքի բռնկումները Հայաստանում սրվում են թանկացումից թանկացում, ընտրությունից ընտրություն։ Հայ աղջիկը կարող է տառապել, որ տունն է մնացել կամ եթե մորքուրը եկել է, հայ տղան կարող է տառապել, եթե ճիշտ տղա չի կամ իրեն սիկտիր են արել։ Տառապանքի սրված ձևերը հետազոտվել են նաև ֆեյսբուքահայերի մոտ, որոնք տառապում են լայքի, փառքի ուշադրության պակասից կամ տրանսլիտ տեսնելիս։ Թվիթթերահայերը տառապում են տառապանքի մեկ այլ խմբով, որը բնորոշվում է մելամաղձությամբ և ապաէլիտարիզացիայով։ Սփփիւռք*ահայերի մոտ տառապանքը իրոք ավելի վեհ է, եւ պայմանավորված գոյա֊փիլիսոփայական մաքառումներով։

Մի կոպեկ փող չկա

Այս մարդիկ տառապում են, որ 200 դրամ չունեն Արտաշատ հասնելու համար կամ որ աշխատավարձը կոպեկներով չեն տալիս։ «Մի կոպեկ փող չկա» ասողները բանկում վարկեր ունեն և հավատում են բրիտանացի գիտնականների հարստանալու անտառապանք մեթոդաբանությանը ու հոգու խորքում ցանկանում են, որ իրանց մի բանով օգնեն։

Նախկինիս տեսա

Նախկինիդ պետք չի տեսնել, մոռացի։

Սերժը էլի նախագահ ա

Տառապանքի ձև, որով տառապողները սովորաբար չեն ջոկում, որ Սերժը երբեք սիկտիր չի լինում, որովհետև Սերժը միշտ նախագահ ա (կամ վարչապետ՝ նույն քաքն ա)։ Սերժամերժությունը և հանրապետակայնությունը երկու իրարամերժ երևույթներ են և երկուսն էլ բնութագրվում են տառապանքով (օրալ կամ անալ):

Լոքշ ա

Տառապանքի ամենատարածված ձևը, որը հիշատակվում է դեռ Աստվածաշնչում՝

Ի սկզբանե լոքշն էր և լոքշը Աստծու մոտ էր և լոքշը Աստված էր:

Լոքշը ամենուր է և ամենակարող, միշտ լոքշ է եղել, լոքշ ա ու լոքշ կլինի (լոքշ ա, ախպեր)։