«Ճ»–ի խմբագրումների տարբերություն

չտեսություն-ից
Jump to navigation Jump to search
No edit summary
No edit summary
Տող 2. Տող 2.
Ի հայտ է եկել ոչ շատ վաղուց, երբ [[ինտերնետներ]]ում սկսել է ավելանալ հայալեզու կոնտենտը: Ճ-ի զարգացման գործում մեծ դեր ունեն սոցիալական ցանցերում կյանքն անցկանցող [[ցանցառ]]ները:
Ի հայտ է եկել ոչ շատ վաղուց, երբ [[ինտերնետներ]]ում սկսել է ավելանալ հայալեզու կոնտենտը: Ճ-ի զարգացման գործում մեծ դեր ունեն սոցիալական ցանցերում կյանքն անցկանցող [[ցանցառ]]ները:


Բայց ինչու հենց ա՞յդ տառը (ի դեպ` թվով 19-րդը հայոց այբուբենում), կհարցնեք դուք: Բանն այն է, որ մինչ հայալեզու կոնտենտին անցնելը, ցանցառները գրում էին անգլերեն կամ հայերեն, բայց տրանսլիտով: Ըստ այդմ, այս կամ այն առիթով (կամ առանց առիթի) ուրախություն փոխանցելիս օգտվում էին լատինատառ ստեղնաշարից և ստանում :) ժպիտիկը: Հայերենի անցնելիս ցանցառները մոռանում էին (կամ ալարում էին) փոխել ստեղնաշարը լատինատառի և ռեֆլեքսորեն սեղմում նույն կոճակները, ստանալով Ճ կամ :Ճ ժպտիկը:  
Բայց ինչու հենց ա՞յդ տառը, կհարցնեք դուք: Բանն այն է, որ մինչ հայալեզու կոնտենտին անցնելը, ցանցառները գրում էին անգլերեն կամ հայերեն, բայց տրանսլիտով: Ըստ այդմ, այս կամ այն առիթով (կամ առանց առիթի) ուրախություն փոխանցելիս օգտվում էին լատինատառ ստեղնաշարից և ստանում :) ժպիտիկը: Հայերենի անցնելիս ցանցառները մոռանում էին (կամ ալարում էին) փոխել ստեղնաշարը լատինատառի և ռեֆլեքսորեն սեղմում նույն կոճակները, ստանալով Ճ կամ :Ճ ժպտիկը:  


Բնականաբար, տխրելիս ստացվում է ''':Չ'''-ն: Թեև այս ժպտիկը հանդիպում է ավելի հազվադեպ, քանի որ հայերն իրենց բնույթով ուրախ ազգ են:
Բնականաբար, տխրելիս ստացվում է ''':Չ'''-ն: Թեև այս ժպտիկը հանդիպում է ավելի հազվադեպ, քանի որ հայերն իրենց բնույթով ուրախ ազգ են:
Տող 8. Տող 8.
Կիրառվում են նաև
Կիրառվում են նաև


։Ռ կամ ։Ր(լեյաութից կախված) - համբույր
'''։Ռ''' կամ '''։Ր'''(լեյաութից կախված) - համբույր


Հ։ - մեծ քիթ
'''Հ։''' - մեծ քիթ


։Յ - մեծ ծիծիկներ
'''։Յ''' - մեծ ծիծիկներ


։Պ - հանած լեզու
'''։Պ''' - հանած լեզու

11:09, 16 Հունիսի 2010-ի տարբերակ

Ճ, ճ (ճե)-ն կամ հայոց մեսրոպատառ այբուբենի 19-րդ տառն է տիպիկ հայկական, անկրկնելի, օտարազգիներին անհասկանալի, ունիկալ և, ինչու չէ, էլիտար ժպիտիկ է (ասել է թե` սմայլիկ): Ի հայտ է եկել ոչ շատ վաղուց, երբ ինտերնետներում սկսել է ավելանալ հայալեզու կոնտենտը: Ճ-ի զարգացման գործում մեծ դեր ունեն սոցիալական ցանցերում կյանքն անցկանցող ցանցառները:

Բայց ինչու հենց ա՞յդ տառը, կհարցնեք դուք: Բանն այն է, որ մինչ հայալեզու կոնտենտին անցնելը, ցանցառները գրում էին անգլերեն կամ հայերեն, բայց տրանսլիտով: Ըստ այդմ, այս կամ այն առիթով (կամ առանց առիթի) ուրախություն փոխանցելիս օգտվում էին լատինատառ ստեղնաշարից և ստանում :) ժպիտիկը: Հայերենի անցնելիս ցանցառները մոռանում էին (կամ ալարում էին) փոխել ստեղնաշարը լատինատառի և ռեֆլեքսորեն սեղմում նույն կոճակները, ստանալով Ճ կամ :Ճ ժպտիկը:

Բնականաբար, տխրելիս ստացվում է -ն: Թեև այս ժպտիկը հանդիպում է ավելի հազվադեպ, քանի որ հայերն իրենց բնույթով ուրախ ազգ են:

Կիրառվում են նաև

։Ռ կամ ։Ր(լեյաութից կախված) - համբույր

Հ։ - մեծ քիթ

։Յ - մեծ ծիծիկներ

։Պ - հանած լեզու