«Աշոծյան»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
No edit summary |
||
| Տող 8. | Տող 8. | ||
==Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ== | ==Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ== | ||
===Լսիր որդիս=== | |||
[[Պատկեր:Ashtoc.jpg|200px|thumb|right|Արմեն Աշտոց]] | [[Պատկեր:Ashtoc.jpg|200px|thumb|right|Արմեն Աշտոց]] | ||
ԿՄ-ականը [http://hayrenater.livejournal.com/48453.html?thread=85829#t85829 պնդում] է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը [[ադնակլասնիկ | Ադնակլասնիկներում]]. | ԿՄ-ականը [http://hayrenater.livejournal.com/48453.html?thread=85829#t85829 պնդում] է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը [[ադնակլասնիկ | Ադնակլասնիկներում]]. | ||
| Տող 45. | Տող 46. | ||
Ինչպես կասեր [[Ֆիլոս Սոկրատ | Ֆիլոս Սոկրատը]]` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս: | Ինչպես կասեր [[Ֆիլոս Սոկրատ | Ֆիլոս Սոկրատը]]` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս: | ||
===Զիմբաբվեական երգ=== | |||
Գրել է Վահան Տերյանը սույն թվականի մայիսի 14-ին Աշոծյանի պատվերով ([http://kogovit.livejournal.com/26049.html?thread=77505#t77505 փրուֆլինկ]): | |||
''Երբ կհոգնես, կգազազես հայ լեզվից, | |||
''Դարձիր դու ռուս կամ անգլիացի Ալբիոնից. | |||
''Ցաված սիրտս միայն Պուշկին է ուզել, | |||
''Կարոտ հոգիս՝ միայն Շեքսպիր երազել: | |||
''Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ Տերյան, | |||
''Գուցե ողբամ ու ծափ տամ քեq, Աշոտյան: | |||
11:29, 21 Հունիսի 2010-ի տարբերակ
Աշոծյանի դերը ռուսական հեղափոխության մեջ լիովին բացահայտ չէ։ Նրա առաջարկած ռեմիքսները մի տեսակ հակասական ընդունվեցին ինտերնետերում, հրահրելով հայկական իներնետների պատմության մեջ ամենադարակազմիկ սրաչը` լեզվակռիվը։
Ասենք
Աշոծյանը այդքան հարգվեց ինտերնետներում որ ասենք Ֆեյսբուկներում մարդիկ սկսեցին երևալ մի տեսակ այբուբենական ավատարներով։
Աշոծյանը ժողովրդական բանահյուսության մեջ
Լսիր որդիս
ԿՄ-ականը պնդում է, թե հայտնաբերել է այս ստեղծագործությունը Ադնակլասնիկներում.
Լսի՛ր, որդիս, շաղգամ որպես
Տիրոջ քո մոր խոսքը սրտանց,
Այսօրվանից մերժում եմ քեզ
Հայոց լեզուն հազարագանձ։
Ծախվել է նա կանխիկ փողով
Կաբինետում վարչապետի,
Դաբրո ստացել որոշումով
Նժդեհական պառլամենտի։
Թարգի՛ր, որդիս, անմիջապես
Մեսրոպատառ հայոց լեզուն,
Որ դրսերում չմոլորվես,
Նորմալ շփվես Լաս-Վեգասում։
Ու տե՛ս, որդիս, ուր էլ թռնես,
Ինչ բիզնեսի տեր էլ դառնաս,
Ինչ առիթով ում հայհոյես՝
Աշոտյանին չմոռանաս։
Ինչպես կասեր Ֆիլոս Սոկրատը` կոպիտ է, բայց ժողովրդի լեզուն փակել դժվար է: [սրաչ Սրաչը] մնում է [սրաչ], իսկ հետևանքներից քաքի հոտ է գալիս:
Զիմբաբվեական երգ
Գրել է Վահան Տերյանը սույն թվականի մայիսի 14-ին Աշոծյանի պատվերով (փրուֆլինկ):
Երբ կհոգնես, կգազազես հայ լեզվից,
Դարձիր դու ռուս կամ անգլիացի Ալբիոնից.
Ցաված սիրտս միայն Պուշկին է ուզել,
Կարոտ հոգիս՝ միայն Շեքսպիր երազել:
Գուցե ես լամ բախտիդ համար, իմ Տերյան,
Գուցե ողբամ ու ծափ տամ քեq, Աշոտյան: